< <

<

Aytughdi

"Mehman keldi " dedi balilar,
"Xosh kelipsiz" dedim menmu hem,
Dostixanni keng saldim anga,
Ehwal sorap yene demmu-dem.

Chushurmidim tordin heq qachan,
Hem yeguzdum toyup qan'ghiche,
Bagh-waranda oynattim, kuttum,
U yayridi kongli qan'ghiche.

Qosaq selip semripmu ketti,
Polo gosh yep bizning ligendin,
Lekin mehman tewrimes yene,
Eghiz achmas qaytish degendin.

Oylap qaldim: Qandaq mehman bu?!
Kormigen men ketmes mehmanni,
Bu mehmanning xuluq - mijezi,
Heyran qildi jimi alemni.

Keyin uqsam "akam" iken u
Dadam tapqan Hejge chiqqanda,
Quchaqlashtuq qaytidin uzaq,
Echilmighan sirni uqqanda.

Ogey anam yollaptu uni,
Atang qaytqan yolda chapqin dep,
Abi zem-zep elip kozigha,
Inilerning oyini tapqin dep.

Umu tordin qushmidi keyin,
Men yetkuzdum tuqqanchiliqni,
Tapa qilsa ghing-ping qilmidim,
Sir tutmidim bir tal teriqni.

Mana hazir men anga mehman,
Qorunimen oz oyumdimu,
Uning ejri koptek biliner,
Hetta ichken chay - suyimdimu.

Gah Parisi gayi Erebi,
Sozleydu u, kondum menmu hem,
Eqil uning, put-qol meningdin,
Xosh-xosh deymen anga demmu-dem.

Men mushundaq ewlat ikenmen,
Konglummu aq, boynummu yumshaq,
Ishenmiseng Sulayman guwa,
Qushlarghimu bolimen qondaq.